Alexander Gode: "Multo interessante", murmurava senior Patrino quando ille remarcava que senior Vicino habeva cessate parlar. "Multo interessante. Vermente multo interessante". Senior Vicino tussiva levemente e non replicava. "Multo interessante", repeteva senior Patrino. "Vermente mul…." "Que es interessante? "interrumpeva senior Vicino. Senior Patrino aperiva su bucca e remaneva silente, manifestante de iste maniera que ille pensava. Ille pensava con omne su fortia de concentration. Ille pensava, "Que es interessante? Ecce le question. Que es interessante?" E a alte voce ille explicava: "Le remarcas que vos veni de facer es interessante." In loco de demandar, "Qual remarcas?," senior Vicino de su parte aperiva su bucca e subrideva, indicante de iste maniera que ille non sapeva que pensar. "Assi es le vita," diceva senior Patrino, tentante honestemente rememorar se de que senior Vicino habeva parlate duo minutas retro. "Si le vita non esseva assi, nostre integre existentia esserea differente," diceva senior Patrino. "E io non es certe que le resultato esserea un melioration." "Precisemente," diceva senior Vicino. "Io es in favor del progresso, sed io non lo ama quando illo cambia le cosas." "Le juventute," diceva senior Patrino. "Le juventute …." Sed ille non succedeva a trovar le parolas que haberea potite stimular le a completar su pensata. "In mi juventute," diceva senior Vicino lentemente, "io etiam esseva juvene. De facto, io nondum me considera como vetule. Esser juvene es un cosa; remaner juvene es un altere. Per exemplo, alicun dies retro io diceva a mi granfilio: 'Piccolo,' diceva io …." "Piccolo?" demandava senior Patrino. "Proque Piccolo?" "Proque Piccolo?" repeteva senior Vicino. "Proque non Piccolo? Piccolo es su nomine. Nos le appella Piccolo, proque Piccolo es su nomine." "Piccolo es multo estranie como nomine," constatava senior Patrino. "Sed eviden-temente, un nomine es un nomine. Si ille se appella Piccolo, on debe appellar le Piccolo. Io trova que Piccolo es estranie como nomine." "Oh," diceva senior Vicino, "il ha plus estranie cosas." "Plus estranie que que?" demandava senior Patrino. "Plus estranie que Piccolo," diceva senior Patrino "Vostre estranie granfilio," diceva senior Patrino, "es ille le filio de vostre filio o de vostre filia?" "Nos non ha un filia," diceva senior Vicino. "Nos ha solmente un filio. Ille ha ni sorores ni fratres. Depost que ille es maritate, nos ha al minus un filia affin. Es illa de qui io contava a vos le accidente con le spinacia." Senior Patrino non demandava, "Qual spinacia?," proque le parola spinacia resonava in su aures como le echo de alique recentemente audite. Ille diceva simplemente: "Multo interessante. Vermente multo interessante." Senior Vicino subrideva felicemente. Ille pensava al accidente con le spinacia que ille habeva contate a senior Patrino. |